ข่าวสด

จากกรณีผู้ใช้เพจเฟซบุ๊กชื่อ Red Skull Phatthalung ได้โพสต์ภาพและเรื่องราวของเด็กชายคนหนึ่งที่ต้องอับอายกับสิ่งที่ครูทำ โดยระบุข้อความนี้ว่า

ครูจะรู้ไหมว่ามันฝากบาดแผลอะไรไว้ในจิตใจเด็กบ้าง สอบเป็นครูมาได้ไงวะ ไม่ถือสาไม่ได้หรอกคนับ แบบนี้ไม่น่าเป็นครูละ ค่าเทอมไม่จ่ายควรไปทวงกับพ่อแม่ ไม่ใช่ประจานเด็ก

โรงเรียน---------จ.เพชรบูรณ์
ป.ล.ตอนนี้มีคนจ่ายค่าเทอมให้เรียบร้อยละครับ

ค้างค่าเทอมทำลูกกูขนาดนี้กูจะไว้หน้ามึงทำไมลูกกูถูกประจานถูกล้อจากเพื่อนในห้องไม่มีใครเล่นด้วย"............"

คุณครูโรงเรียน------ลาออกไปซะไม่ต้องเป็นหรอกคุณครูส่วนพ่อของลูกไม่รับผิดชอบอะไรบอกว่าอย่าไปถือสาอะไรคุณครูเรยเดี๋ยวจะตามไปจ่ายเองบอกครูไว้แล้ว

-ึงยังเรียกตัวเองว่าคนอีกหรือนี่หรือพวกใจสัตว์พึ่งมาเห็นภาพลูกวันนี้ความไร้เดียงสาของเด็กวิ่งมาบอกว่าแม่ไม่มีใครคุยกับหนูเลยแม่ดูๆๆหนูถูกลงโทษ

โพสต์ดังกล่าว


ภาพข้อความบนเสื้อ
ต่อมาล่าสุดผู้สื่อข่าวเดินทางไปสอบถาม นางอริศรา พัฒนากูล รองผู้อำนวยการ รักษาราชการแทนผู้อำนวยการโรงเรียนเทศบาล 1 ชี้แจงว่า กรณีดังกล่าวเกิดจาก เมื่อวันพุทธที่ 20 มิถุนายนที่ผ่านมา โรงเรียนได้เรียกประชุมผู้ปกครอง และชี้แจงว่าโรงเรียนต้องทำประกันอุบัติเหตุกลุ่มให้กับนักเรียนทั้งหมด และจ้างครูพิเศษมาสอน จึงมีค่าใช้จ่ายส่วนเพิ่มที่ต้องชำระ โดยผู้ปกครองจะต้องจ่ายเพิ่ม ซึ่งเป็นภาคสมัครใจมิได้บังคับ หากใครไม่ประสงค์จะทำก็ได้ เป็นจำนวนเงิน 700 บาทต่อปี

นางอริศรา กล่าวต่อไปว่า ครูประจำชั้นได้ติดป้ายตามภาพที่ปรากฏในโลกโซเชียลจริง ตนทราบเช้าวันนี้ หลังมีคนส่งภาพมาให้ดู และเกิดกระแสวิพากษ์วิจารณ์หนัก รู้สึกตกใจมาก และต้องรับโทรศัพท์หลายสาย ทั้งจากนายกเทศมนตรี และผู้ใหญ่อีกหลายฝ่าย จึงเรียกครูคนดังกล่าวเข้าพบและสอบถาม ทราบว่าได้ติดป้ายที่หน้าอกลูกศิษย์จริง

“ครูเขายอมรับว่าทำจริง แต่มีวัตถุประสงค์ให้ผู้ปกครองอ่านและแกะออกเท่านั้น ต้องการช่วยโรงเรียนเก็บเงินให้ครบ จะได้นำส่งบริษัทประกันเพื่อจะได้คุ้มครองเด็กนักเรียนทุกคน จึงตักเตือนว่าการกระทำดังกล่าวไม่เหมาะสม และแจ้งให้ครูทั้งโรงเรียนทราบว่าห้ามมิให้เกิดเหตุการณ์ลักษณะเดียวกันนี้อีก เพราะส่งผลกระทบต่อจิตใจหลายฝ่ายทั้งเด็กและผู้ปกครอง”
อย่างไรก็ตาม ยังมีเด็กนักเรียนติดค้างเงินอีกกว่า 200 คน พร้อมตั้งคณะกรรมการสอบข้อเท็จจริงและจะให้ความเป็นธรรมกับทุกฝ่าย ส่วนผู้ปกครองทางโรงเรียนได้พยายามติดต่อแล้ว แต่หลังเป็นข่าวออกมาไม่สามารถติดต่อผู้ปกครองได้เพราะปิดการสื่อสารทุกอย่าง ส่วนครูคนดังกล่าวนั้นทราบว่าสามีซึ่งเป็นตำรวจจราจรของ สภ.เมืองเพชรบูรณ์ มาพบและรับกลับบ้านไปแล้ว

คลิปตัวอย่าง


Cr:https://www.siamnews.com

วิ่งบนตัวเดียว ขอบคุณข้อมูล จาก หงส์เหนือมังกร 1ก.ค.2561

Cr:http://followyoutech.com

อยู่ในวงการเพลงลูกทุ่งมานานนับสิบปีจนใครหลายคนต่างยกให้เป็นต้นแบบด้านการร้องเพลงและวางตัวที่แทบจะไม่มีข่าวเสียออกมาให้เห็นเลย สำหรับนักร้องลูกทุ่งรุ่นใหญ่ นาง-ศิริพร อำไพพงษ์ ซึ่งง
ล่าสุดในงาน Grand Openning Phornnita Chlinic เธอได้มาปรากฏตัวพร้อมเผยหน้าลูกสาวบุญธรรม อร-อรนภา ดวงดี ให้สื่อมวลชนได้เห็นเป็นครั้งแรก


เห็นว่าคราวนี้ลงทุนเป็น 10 ล้าน “ใช่ค่ะ ในชีวิตไม่เคยขนาดนี้เลยค่ะ มีแต่ทำธุรกิจวงดนตรี แต่ธุรกิจแบบนี้ไม่เคย แต่วงดนตรีใช้เงินเยอะกว่านี้อีก 3 เท่านะคะ เพราะสมัยนั้นสมัยนี้ไม่เหมือนกัน สมัยนั้นหางเครื่องต้องครบ ทุกอย่างต้องครบ รถ 20 คัน รถบัส 4 คัน แต่ละวันนี่ใช้เงินเท่าไหร่ ปีนึงเล่น 10 เดือน”


อันนี้ก็เปิดให้ลูกสาว “ใช่ค่ะ แต่เขาใช้ชื่อแม่คือ พรนิต้า คลินิก ค่ะ”
คาดหวังเยอะไหมกับธุรกินนี้ “ถ้าพูดถึงในการทำธุรกิจทุกคนก็ต้องคาดหวังนะ ก็สมหวังเป็นบางโอกาสค่ะ แต่จะเป็นสิ่งไหน ลูกค้าจะเยอะหรือเปล่า จะตรงกับที่เราวางไว้มั้ย ทั้งนี้ทั้งนั้นเราไม่ได้ซีเรียสในเรื่องการทำงาน ก็คิดว่าเราชอบร้องเพลง เรารักในเสียงเพลง และพอลูกสาวมาทำอันนี้เราก็รัก เพราะเรารักเขา รักคลินิกพรนิต้า รักลูกค้าที่จะมาใช้บริการกับพวกเรา รักทุกสิ่งอย่างที่เราทำ ถ้าเราตั้งใจทำแล้วสิ่งไหนไม่สมหวังเราก็จะน้อยใจท้อแท้ก็คงต้องมีบ้าง แต่ถ้าเราสู้เราตั้งใจทำจนสุดความสามารถแล้วมันไม่ดีก็ถือว่าไม่ได้ทำบุญมาทางนี้ พี่นางจะอิงบุญนะคะ เหมือนเราร้องเพลงพี่นางก็อธิษฐานไว้ทำไมมายาวจังเลย 30 จะ 40 ปีแล้วเป็นนักร้อง เพราะพี่น้องแฟนเพลงเมตตาพี่นางค่ะ อันนี้ก็อธิษฐานให้ลูกสาวค่ะ”


ด้าน อร ลูกสาว บอกว่า “คุณแม่บอกว่าทำธุรกิจอะไรก็ขอให้มีแต่คนรัก คนเมตตาค่ะ ลูกค้าเยอะๆ ให้มีปัจจัยเหลือเก็บเหลือใช้และจะได้มีปัจจัยไปสร้างบำรุงพระพุทธศาสนาต่อไปค่ะ”

ทำไมถึงรับเป็นลูกบุญธรรม ศิริพร เล่าให้ฟังว่า “พี่นางไม่มีลูก แล้วพ่อแม่เขายกให้ ปีที่ 8 จะเข้าปีที่ 9 แล้วที่มาเป็นลูก ไม่ใช่เลี้ยงมาตั้งแต่เด็กๆ นะคะ นี่พ่อแม่เขาบอกว่า ทำไมเหมือนศิริพร ก็ยกให้เลย ลูกเขาหลายคน เราก็คิดว่าดีนะไม่ต้องไปคลอดเอง (หัวเราะ) ก็เลยได้น้องอรมา ตั้งชื่อให้ว่า อรนภา ดวงดี เพราะเขาดวงดีจริงๆ เราไม่มีลูก มาเป็นลูกเราก็ถือว่าดีนะ”

ขณะ อร ยกมือไหว้ พร้อมบอกว่า “ก็ขอบคุณคุณแม่นะคะที่ให้ความเมตตาและนำพาในการทำธุรกิจในครั้งนี้นะคะ (ยิ้ม)”

ที่ผ่านมาเราส่งเสียอะไรบ้าง “เขาขยันมากนะคะ ไม่มีพรสวรรค์ แต่เขามีพรแสวง ในการร้องเพลงพี่นางก็สอนนะ สอนยากมากเลย (หัวเราะ) เพราะเขาไม่มีพรสวรรค์ แต่คนเราบางครั้งพรสวรรค์สู้พรแสวงไม่ได้ น้องอรเขาก็ตั้งใจเรียนจบปริญญาตรี แล้วเขาก็ศึกษาพวกครีม พวกสบู่ ก็ให้มาเรียนทางหมอบ้าง เอาเลย ลูกอยากเรียนแบบไหน เขาก็ search หาหมอคนนั้นคนนี้ดี เขาก็ไปหา”

ตอนนี้มีลูกบุญธรรมกี่คนแล้ว “เอาหลานบุญธรรมก่อนนะ มี 5 คน ลูกบุญธรรมมีเยอะค่ะ มีแต่คนมาเป็นลูก แต่ดีนะเราไม่ได้คลอดเขาออกมา แต่เขาเรียกเราว่าแม่ ดีใจนะ”

แล้วเราจะหันมาทำธุรกิจหรือจะยังร้องเพลงอยู่ “ก็ยังไม่หยุดร้องเพลงหรอกค่ะ เคยจะเลิกหลายครั้งไม่เคยสำเร็จสักครั้งเดียว พอจะเลิกเพลงก็ติดอีก แล้วมาเพลงผู้หญิงหลายมือ ซิงเกิ้ลใหม่ อันนี้ไม่น่าเชื่อนะคะ เพลงเปิดออกไปฟีดแบ็กตอบรับกลับมาดีมากเลย อาจจะเพราะเข้าชีวิตกับผู้หญิงหลายคนหรือเปล่า หรือผู้ชายด้วย ผู้ชายก็หลายมือ หลายเมีย”

ยังทำวงอยู่ไหม “ทำวงเป็นมินิคอนเสิร์ตนะ ไม่ได้ทำเหมือนเดิม เริ่มมา 8 ปีแล้ว เท่ากับที่น้องอรมาอยู่ด้วย ไม่รู้เป็นไง น้องอรเข้ามา คนแตกหนีหมดเลย น่าจะเป็นดวงเขาแรงรึเปล่า เพราะพอน้องอรอยู่ด้วยเราก็เลิกทำวง เขาก็มาดูแลเรา คนแตกหนีหมดเลย น้องอรดูคนเดียว”

ถือว่าได้พัก “พักค่ะ แต่เดินในสายบุญมากกว่า ไปสร้างวัดใหญ่โตแบบไม่บันยะบันยัง”

เห็นว่ามีเงินเก็บเป็นร้อยล้าน “มี พี่นางไม่ปฏิเสธว่าไม่มี อย่าไปบอกว่าไม่มี เพราะว่าทำงานมาทั้งชีวิต 54 กะรัต จะไม่มีเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ แต่ที่พี่นางเก็บเงินเพราะพี่นางไม่ใช่คนเที่ยว ไม่ใช่คนเล่นคนกิน พี่นางอยู่บ้านแล้วก็สร้างสิ่งที่ดี”

10 ล้านบาทกับการทำคลินิกถือว่าเล็กน้อย “เล็กน้อยสำหรับคนอื่น แต่กับพี่นางก็เรื่องใหญ่เหมือนกัน (ยิ้ม) พี่นางว่าไม่น้อยนะ”

เงินเก็บร้อยล้านได้มาจากการทำวง “ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงดนตรีนี่แหละค่ะ หวยนี่เรื่องรองค่ะ ไม่ปฏิเสธว่าถูกหวย ถูกลอตเตอรี่”

ถูกเยอะสุดเท่าไหร่ “ก็ 2-3 ล้านขึ้นไปค่ะ มันหลายอย่างรวมกันนะ อย่าไปคิดเป็นอย่างอื่น ถ้าบอกว่าไม่ถูกไม่มีใครเชื่อ เพราะเจ้ามือเขาพูดเอง (หัวเราะ) เราปิดไม่ได้ ต้องบอกว่าเรื่องจริง อรนี่ก็บอกว่าถ้าหนูไม่ได้เป็นลูกของศิริพร หนูจะไม่เชื่อ รวมถึงในการสร้างบุญด้วย คิดว่าพวกดารานักร้องสร้างบุญหรือทำเอาหน้า แต่พอมาอยู่กับศิริพร หนูเชื่อแล้วว่าแม่ทำบุญจริงๆ เขาไม่เคยทำก็บอกว่าทำไมพาฉันไปทำบุญทุกวันๆ ซูเปอร์สตาร์อะไรตากแดดได้ตากแดดดี พาไปถางป่าเอง เอารถขนดินเข้า ดูแลเองหมด เขาเป็นคนจดเองหมด เขาคงเบื่อๆ เรา แต่ไม่กล้าหนี (ยิ้ม)”

มีคนแซวให้เปิดสำนักใบ้หวยเองไหม “มีค่ะ ไม่ต้องเปิดสำนักนี่ก็เหมือนเปิดอยู่แล้วค่ะ อันนี้อยู่ที่บุญนะคะ อย่าไปคิดอย่าไปยึดติด มันอยู่ที่บุญของใครของมัน คุณทำบุญมาทางนี้ดีรึเปล่า พี่นางอาจทำบุญมาทางนี้ท่านก็เลยให้โชคให้พี่นางมาสร้าง พี่นางไม่มีลูก ถามว่าเงินมีมากมายจะเอาไปอะไรนักหนา สร้างเอาไปด้วยไม่ได้ ถ้าเราตายไปแล้ว สร้างไว้ในพระพุทธศาสนา เอาไว้ให้ลูกหลานเล็กๆ น้อยๆ ก็พอแล้ว โตขึ้นเขาเรียนจบก็หาเอง”

เราทำบุญเป็นสิบล้านเลยไหม “เกิน 10 ล้านค่ะ 10 ล้านนี่สร้างวัดไม่ได้ ได้นิดหน่อย นี่ปาเข้าไปจะ 40 ล้านแล้วค่ะ แล้วไม่ใช่พี่นางสร้างคนเดียว ก็มีญาติสายบุญสายธรรมด้วย ก็สร้างวัดป่าสว่างธรรม จ.อุดรธานี ค่ะ การสร้างบุญไม่มีวันสิ้นสุดค่ะ สร้างไปเรื่อยๆ”

การสร้างบุญเลยส่งผลให้เราได้กลับมา “ทางบริษัทก็พูดแล้วว่าดูซิมาร้องเพลงแล้วจะกลับมาได้มั้ย พี่นางไม่ได้คิดเลยว่าจะกลับได้หรือไม่ได้ ดังก็ผ่านมาแล้ว ไม่ดังก็ผ่านมาแล้ว มันธรรมดามาก พี่นางไม่ไปยึดติด คิดแต่ในทางที่ดี”

เปิดคลินิกแล้วอยากทำหน้าเองด้วย “พี่นางก็ทำนะ แต่เดี๋ยวให้หมอมารวมกันก่อน (หัวเราะ) พี่นางก็ยังทำอยู่ ทำนิดๆ หน่อยๆ อย่าทำเกินอายุ แต่พี่นางยังไม่เคยผ่า ดึงหน้าก็ยังไม่เคย เพราะพี่นางยังไม่แก่เท่าไหร่ (ยิ้ม) หมอบอกว่าอย่าเพิ่งๆ ยังผ่าไม่ได้ แต่ถ้าฟิลเลอร์ โบท็อกซ์ ทำนิดหน่อยได้ ให้แม่แก่กว่านี้ก่อนค่อยทำ ถ้าย้อนดูวิดีโอสมัยพี่นางทำวง พี่นางว่าก็ไม่แตกต่างเท่าไหร่นะ แต่ตอนนั้นผอมมากแค่นั้นเอง ตอนนี้อ้วนขึ้นค่ะ”

คลิปตัวอย่าง


Cr:https://www.siamnews.com

เหตุสยองดังกล่าวเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 21 มิ.ย. พ.ต.ท.วิเชียร ทะน้อม สว.(สอบสวน) สภ.เมืองสุพรรณบุรี ได้รับแจ้งเหตุรถชนต้นไม้มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บหลายราย ที่บริเวณถนนสายมาลัยแมน หมู่ 5 ต.ดอนโพธิ์ทอง อ.เมือง จ.สุพรรณบุรี จึงรุดไปตรวจสอบพร้อมเจ้าหน้าที่สมาคมเณรแก้วกู้ภัยทางหลวงสุพรรณบุรี และเจ้าหน้าที่มูลนิธิเสมอกันกู้ภัยสุพรรณบุรี นำอุปกรณ์ตัดถ่างมาช่วยเหลือพร้อมด้วยแพทย์เวร ร.พ.ศูนย์เจ้าพระยายมราช
ที่เกิดเหตุพบรถเก๋งโตโยต้า วีออส สีขาว ทะเบียน กต 4475 สุพรรณบุรี ชนติดอยู่กับต้นไม้ใหญ่ข้างทาง บริเวณด้านหน้ารถพังยับเยิน ตรวจสอบในรถพบผู้เสียชีวิต 2 ราย ทราบชื่อคือ นายประเสริฐ อัตคงหาญ อายุ 36 ปี อยู่บ้านเลขที่ 257 หมู่ 5 ต.ดอนโพธิ์ทอง อ.เมือง จ.สุพรรณบุรี ด.ช.ศิวะ ปลอดโปร่ง อายุ 6 ขวบ


ส่วน น.ส น้ำฟ้า ทรัพย์ประเดิมชัย อายุ 22 ปี ซึ่งอุ้ม ด.ช.ศิวะ ได้รับบาดเจ็บสาหัส ก่อนทนพิษบาดแผลไม่ไหวเสียชีวิตในเวลาต่อมา ขณะที่ผู้ได้รับบาดเจ็บจำนวน 4 ราย ทราบชื่อคือ นายเอกลักษณ์ ปริสงค์ อายุ 28 ปี นายกิตติภพ ปานจันทร์ อายุ 17 ปี นายลัฐพล ปลอดโปร่ง อายุ 16 ปี และนายอนุรักษ์ เขียวหวาน อายุ 23 ปี เจ้าหน้าที่ได้เร่งช่วยเหลือนำส่ง ร.พ.ศูนย์เจ้าพระยายมราช

จากการสอบสวน นายเอกลักษณ์ คนขับรถให้การว่า ก่อนเกิดเหตุได้ขับรถมากันทั้งหมด 7 คน มาตามทางปกติ เมื่อถึงที่เกิดเหตุซึ่งมีทางกลับรถได้มีรถยนต์มิตซูบิชิ ปาเจโร่ สีบรอนซ์เงิน ทะเบียน 4กฮ 2373 กทม. กลับรถตัดหน้ามาจึงได้หักพวงมาลัยหลบอย่างกระทันหัน ทำให้ควบคุมรถไม่อยู่จนเสียหลักพุ่งไปชนต้นไม้ริมถนนอย่างจัง จนทำให้มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บ ส่วนรถคู่กรณีหลังเกิดเหตุได้ขับหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว โดยเจ้าหน้าที่ได้เร่งประสานพื้นที่ใกล้เคียงให้รีบตรวจสอบ และจะได้ติดตามตัวมาสอบสวนเพื่อดำเนินคดีตามกฎหมายต่อไป


Cr:https://greatsharingnews.blogspot.com

พร้อมสูตรรวย บนตัวเดียว นะยะสั้น 5งวดติด 01 กรกฎาคม 2561

Cr:http://followyoutech.com

ใครรอ เจ้านี้ มาแล้ว !! เลขเด็ด VIP 3ตัวบนเน้นๆ งวดก่อนให้ 131 ตรงๆ เข้ามา 4งวดติด งวด 1 ก.ค 2561

Cr:http://followyoutech.com

วันที่ 22 มิถุนายน 2561 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า โลกออนไลน์มีการแชร์เรื่องราวของผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ ต้อม คนชายขอบ โดยโพสต์ภาพเส้นทางที่ทางทีมหมอเข้าช่วยผู้ป่วยโดยระบุข้อความนี้ว่า

เรื่องเล่าจากชายขอบ

"ทีมสุขภาพอำเภอท่าสองยาง ในวันที่ฝนตกหนัก”....

14 มิถุนายน 2561 เวลา 17.45 น. “หมอค่ะมีแม่คลอดลูกที่วะหมี่คีค่ะ” ผมได้รับแจ้งจากหัวหน้าห้องฉุกเฉิน เสียงกระท่อนกระแท่นปนเสียงหายใจแรงๆ "แม่อายุ23ปีท้องสี่ก่อนนี้ลูกแท้งและเสียชีวิตไปสองคลอดมาได้3วันแล้วค่ะก่อนคลอดชักเป็นสิบครั้งอ่อนเพลียมาก" บ้านวะหมี่คีห่างจากโรงพยาบาลท่าสองยางกว่า 20 กิโลเมตร เป็นหมู่บ้านที่อยู่บนเขาค่อนข้างไกลและลำบาก


สมัยที่ผมมาอยู่ที่นี่ปีแรก ๆ เราต้องเดินเท้าเข้าไป แต่ตอนนี้หน้าแล้งถนนก็ดีขับรถไปแค่ประมาณชั่วโมงก็ถึง “ผมว่าเราน่าจะเอารถพยาบาลขับเคลื่อนสี่ล้อไปรับได้นะ” ผมตอบอย่างมั่นใจ “ค่ะเดี๋ยวหนูจะลองคุยกับน้องในทีมและน้องสาธารณสุขที่รับผิดชอบหมู่บ้านนั้นดู”
เย็นวันนั้น เสียงฝนกระทบกับหลังคาดังจนแทบจะกลบเสียงสนทนา มีแอ่งน้ำขังอยู่เป็นจุดในบริเวณด้านหน้าโรงพยาบาล “ฝนตกหนักมาได้6วันแล้วไม่เห็นดวงอาทิตย์เลยบนดอยมีดินสไลด์หลายจุดมีร่องน้ำลึกๆพาดผ่านถนนหลายเส้นชาวบ้านออกมาไม่ได้รถยนต์4WDพันโซ่ก็ไปไม่ได้” เสียงของทีมเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลและสาธารณสุขคุยกันเซ็งแซ่ ต่างคนก็เครียดกับเหตุการณ์ เพราะเราต่างก็ไม่อยากสูญเสียโดยเฉพาะชีวิตผู้คน เพราะการคลอดก็เป็นภาวะที่วิกฤติต่อชีวิตแม่และเด็ก เมื่อผมได้รับรายงานอีกครั้ง ความคิดของผมเรื่องจะเอารถไปรับก็เงียบไป


แล้วจะทำยังไงต่อ....ชาวบ้านเขาก็ไม่แบกมา เขากลัวแม่จะเป็นอะไร เพราะฝนยังตกอยู่ และระยะทางก็หลายกิโลเมตร เขาก็อยากให้เรานำรถยนต์ขึ้นไปรับ การที่เราจะขับรถขึ้นไปพวกเราก็มีความเสี่ยงเหมือนกันและก็มั่นใจว่าจะไปไม่ถึง นาฬิกาบอกเวลาว่าใกล้ 6 โมงแล้ว “เอาอย่างนี้แล้วกันพวกเราคงต้องรอและให้ทางชาวบ้านติดต่อเรามาอีกทีในวันพรุ่งนี้”


ในกระท่อมไม้ไผ่เล็กๆ ยกพื้นสูงหลังคามุงหญ้าคา ตั้งอยู่ท้ายหมู่บ้าน มีลานหน้าบ้านที่ตอนนี้กลายเป็นบ่อโคลนขนาดย่อม ๆ ภายในกระท่อมแออัดไปด้วยคน สามสี่คน บันไดทางขึ้นเป็นลำไม้ไผ่พาดกับชานเล็ก ๆของบ้าน ในบ้านค่อนข้างมืด มีเพียงแสงไฟสลัว ๆ จากกองไฟซึ่งให้ทั้งแสงสว่างและความอบอุ่น ห้องในบ้านมีอยู่เพียงห้องเดียวซึ่งเป็นทั้งที่กิน ที่นอนของสมาชิกทั้งสามคน มีเขียง หม้อสองใบที่ก้นหม้อดำเขรอะแขวนอยู่บนข้างฝา เสื้อผ้ามอมแมมไม่กี่ชุดซึ่งแขวนบนตะปูตอกอยู่ที่เสาไม้ของบ้าน แคร่เล็ก ๆที่ยื่นออกจากตัวบ้านมีจาน ช้อน และอุปกรณ์อีกไม่กี่อย่าง ฝาบ้านซึ่งเป็นไม้ไผ่มีขุยขาวๆ ฉาบเป็นจุด และเคลือบด้วยเขม่าและควันจากกองไฟ พื้นบ้านที่สร้างจากไม่ไผ่แผ่อยู่เต็มพื้นที่เวลาเดินไปมายุบยาบไม่มั่นคง


หมอตำแยซึ่งเป็นยายสูงอายุนั่งอยู่ข้างตัวของแม่ที่นอนโทรมอยู่ข้างๆ ใบหน้ามีเหงื่อเม็ดโป้ง มีกองเลือดปนน้ำคร่ำกลิ่นคละคลุ้ง และมีทารกตัว เย็น ขาวซีดไม่ไหวติง ตัวเด็กยังไม่เปื่อยแสดงว่าเพิ่งเสียชีวิตไม่นาน ก่อนหน้านั้น ทั้งหมอตำแย สามีและแม่ของเธอกำลังวุ่นวายเพราะตัวเธอชักเกร็งตลอด ก่อนจะคลอด พอคลอดเสร็จอาการชักเกร็งหายไปแต่แม่ที่พึ่งจะเสียลูกไปกลับอ่อนเพลีย ไม่มีแรง แม้กระทั้งการลุกนั่งยังต้องช่วยพยุง ผ่านไปสองสามวันฝนยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุดระดับน้ำที่แม่น้ำใกล้ตัวอำเภอสูงขึ้นจนท่วมที่ดินฝั่งตรงข้ามไปหลายไร่ เห็นเจดีย์สีขาวของฝั่งเมียนม่ามีระดับน้ำท่วมไปครึ่งเจดีย์ จนวันนี้วันที่ฝนเริ่มซาลง สามีของเธอจึงเดินมาหาจุดที่สามารถโทรศัพท์มาถึงโรงพยาบาลเราได้


เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากที่พวกเรารอคอย เสียงโทรศัพท์ของชาวบ้าน แต่ก็ได้ยินแต่ความเงียบเหมือนไม่มีเหตุการณ์อะไร ฝนเริ่มมาห่าง ๆแต่ท้องฟ้าก็ยังมืดไม่มีแสงแดด ตอนเช้าเจ้าหน้าที่สาธารณสุข (พนักงานสุขภาพชุมชน)ของเรา ได้ขี่มอเตอร์ไซค์เข้าไปตามผู้ป่วยที่บ้าน และต้องเดินไปอีกหลายกิโลกว่าจะถึงหมู่บ้าน ก็ยังไม่รายงานอะไรกลับมา ในที่สุดเราก็ตกลงกันว่าเราจะเอารถพยาบาลขับเคลื่อนสี่ล้อไปพร้อมกับมอเตอร์ไซค์ของน้องเจ้าหน้าที่สาธารณสุขสองสามคน รถพยาบาลของเราไปได้แค่ค่อนทางก็ไปต่อไม่ได้ มีดินไสลด์มาปิดทาง


ทีมพยาบาลจึงต้องรออยู่กลางทาง แล้วส่งรถมอเตอร์ไซค์วิบากพันโซ่ของเจ้าหน้าที่สาธารณสุขขึ้นไปต่อ เมื่อไปถึงบ้านผู้ป่วย มีครอบครัวของผู้ป่วยเฝ้าดู คอยบีบนวดตัว ป้อนข้าวต้ม สภาพร่างกายอ่อนเพลียดู เหลืองซีด พยุงตัวนั่งเองไม่ได้ต้องให้สามีช่วย พวกเราเข้าไปให้การปฐมพยาบาล วัดสัญญาณชีพ เธอถูกอุ้มและหามออกมาจากกระท่อม ตัวเธอสั่นเพราะความเย็นจากลมที่มากระทบบนใบหน้า พวกเราช่วยเธอซ้อนมอเตอร์ไซค์ขับโดยสามี โดยนำผ้าห่มทอมือ ผืนสีน้ำตาลซีด ๆ มัดเอวตัวเองกับภรรยาไว้ ที่ไหล่ซ้ายมีขวดน้ำเกลือที่มีน้ำเกลือเหลือเพียงครึ่งขวดมัดเอาไว้ ฝนตกเป็นละอองเป็นระยะ ถนนที่ลื่นมีหลุมบ่อ บ่อโคลน บางช่วงเป็นเขาสูง ที่ห้ามพลาดหกล้มเป็นอันขาด


การขับขี่ที่มีผู้ป่วยซ้อนท้าย ต้องใช้ความชำนาญในการขี่เป็นพิเศษ ข้ามเขาและทางน้ำหลายจุดเป็นเวลากว่าชั่วโมง แล้วก็มาถึงจุดที่รถพยาบาลจอดไว้อย่างปลอดภัย พยาบาลให้การประเมินซ้ำพบว่าความดันโลหิตของผู้ป่วยสูง แต่ดูอ่อนเพลียมาก น้ำเกลือที่เจ้าหน้าที่สาธารณสุขของเราให้ไว้ก็ยังไหลดีอยู่ ระหว่างทางกลับ ในจุดที่มีสัญญาณวิทยุก็มีการแจ้งมาที่โรงพยาบาลอย่างสม่ำเสมอ ก่อนใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงเพื่อพาผู้ป่วยมาถึงโรงพยาบาล ในเวลา 5 โมงเย็น เป็นการเดินทางที่ไม่ไกล สี่สิบกว่ากิโลเมตรแต่ใช้เวลากว่า 6 ชั่วโมงในการเดินทาง เมื่อผู้ป่วยมาถึงโรงพยาบาลพบว่าผู้ป่วยมีความดันโลหิตสูงมาก เพลียเนื่องจากความเข้มข้นเกลือแร่ในเลือดต่ำมากแม้พวกเขาจะมีหลักประกันสุขภาพลดภาระค่าใช้จ่ายในครัวเรือนแต่ไม่ได้หมายถึงว่าทุกคนจะสามารถเข้าถึงบริการของโรงพยาบาลได้ทุกคน


นอกจากเงิน ตัวชี้วัดต่างๆ เพื่อจูงใจและติดตามการทำงานของบุคลากรแล้ว การสร้างจิตวิญญาณของบุคลากรเพื่อให้เห็นคุณค่าของงานที่ทำ สร้างแรงบันดาลใจในการทำงาน เพื่อสุขภาวะของประชาชนเป็นสิ่งสำคัญไม่แพ้กัน”

ขอขอบคุณทีมสุขภาพของท่าสองยางทุกคนที่ทำให้คำว่า สาธารณสุขเป็นสุขของสาธารณะอย่างแท้จริง

นพ.ธวัชชัย ยิ่งทวีศักดิ์

ผู้อำนวยการโรงพยาบาลท่าสองยาง

จ.ตาก

18 มิถุนายน 2561

คลิปตัวอย่าง


Cr:https://www.siamnews.com